Yine yeni bir yıl

Ve de yeni bir yıla girilecek olan gecenin kutlanıp kutlanmayacağı üzerine yine yeni baştan tartışmalar…
Her sene yapıldığı üzere, temcit pilavı misali…
Hangi yönden tartışılıp gündeme getirildiği hususu zaten hepinizin malumu…
Baktım da yeni yıla girerken gündeme getirilen tartışma konularında da epeyce bir artış var…
Tartışma konularının sayısı ise en azından ülkemizin mozaiklerini oluşturan kültür zenginlikleri sayısına eşit…
Barajın beton duvarlarının yıkılıp da baraj sularının sel olup, akıp geldiği gibi, haklı olduğunu düşünen her kesim bir hışımla gelmekte yukarıdan aşağıya…
Böyle bir durum ortaya çıktıktan sonra anlayabilmek daha da önem kazandı Ata’mın durumunu yorumlayabilmek açısından…
Nasıl bir önderlik, idarecilik ve de bir arada tutabilme yetisidir bu…
Tam bir mozaik desen örneği…
Sen taşları bir araya getir ve güzel bir Türkiye mozaiği oluştur…
Sonra da kimsenin gocunmayacağı ‘Ne Mutlu Türküm Diyene’ sözüyle mozaik taşlarının birbirine tutturulacağı yapışkanı üret ve bugünlere gelinmesini sağla…
Vay be diye iç geçirdim aymazlığın doruğa çıktığı ve benim istemeyerek de olsa bu aymazlığa katkıda bulunduğum günlerin yaşandığı zaman diliminde…
Gelecek günlerin nelere gebe olduğu üç bilinmeyenli denklem değil…
En azından günlerin neler getireceği üç aşağı beş yukarı belli…
Bir işe yaramayacak olsa da diyeceğim odur ki…
Mozaik taşlarının böylesine birlikte olması…
Ve bir taş olmanın hiç bir işe yaramayacağının bilinmesi…
Başka bir temennisi olan var mı Yeni Yıl için, bilemem…