Bursa 22°C
Az Bulutlu
Bursa
22°C
Az Bulutlu
Cts
18°C
Paz
20°C
Pts
19°C
Sal
19°C
Telaş Doğal Değil
Yenişehir İbrahim Orhan Meslek Yüksekokulu’nun, geçen hafta yapılan 2009–2010 eğitim-öğretim yılı mezuniyet törenini izledim.
Törende, dereceye giren öğrencilere ödülleri verildi, mezuniyet anı belgeleri dağıtıldı.
Tören öncesinde ise geçen yıl yeniden onarılan Hacı Halil Orhan Öğrenci Yurdu, gıda laboratuarı ve MFK tarafından kurulan makine atölyesinin açılışları yapıldı.
Aynı program içinde emekli öğretmen ve yurt müdürü İbrahim Gönteki’nin resim sergisi vardı.
Tören ile ilgili programı aldığımda ilk dikkatimi çeken “ kokteyl” kelimesi oldu.
Bu kelimenin sıkça kullanıldığını biliyorum ama Yüksekokul davetiyesinde kullanılması farklı. Özel olarak ilgisini çekiyor insanın.
Kelimenin sıkça kullanılıyor oluşu, onun doğru olduğu anlamına gelmiyor.
Konuşma ve yazı dilimiz benzer örneklerle dolu.
İngilizce olan “Kokteyl” kelimesi, “karışım” anlamında kullanılıyor olsa gerek.
Bu kullanım yanlış değil ama bundan içkilerin karıştırılması suretiyle elde edilen bir karışım anlaşılmalı.
“Kokteyl” kelimesi aynı zamanda, ayaküstü sohbetlerin yapıldığı içkili toplantının adı.
Her iki durumda da “içki” kelimesi ile birlikte kullanılır.
Yüksekokul’un “kokteyl” dediği toplantıda herhangi bir karışım yoktu.
Birkaç çeşit meyve suyu ile kola, yanında birkaç çeşit pasta ile sek olarak ikram edildi.
Keşke bu kelime yerine sadece “ ikram” denilseydi.
Eğer, mutlaka işin içine karışım anlamı katmak gerekiyorsa “ karışık ikram” olarak kullanılırdı.
Her neyse; Yüksekokul etkinliğinden aktaracaklarım bununla sınırlı değil.
Törende; çok sayıda konuk, çok sayıda konuşma ve çok sayıda “ sayın”ın yanı sıra Yüksekokul yönetim kadrolarında anlaşılamayan bir panik vardı.
Bir ara bütün programın birbirine girdiğini sandım. Programın sunuculuğunu yapan bayanın kısa süreli duraksaması sorun olarak görülünce müdahale edildi. Bir ara Yüksekokul Müdürü Prof. Bahri Yıldız’ı program sunarken bile gördüm.
Doğal ve sıradan bir duraksamayı, gereğinden fazla önemsemeleri ve panikatak seviyesinde telaşlanmalarının nedeni neydi bilmiyorum.
“Her şey eksiksiz olmalı” gibi mükemmeliyetçi bir anlayış mı? Yoksa “ ben olmadan olmaz” olarak özetlenebilecek kariyerizm kaynaklı güvensizlik mi anlamadım.
Nedeni ne olursa olsun, telaş doğal değil.
Törende, dereceye giren öğrencilere ödülleri verildi, mezuniyet anı belgeleri dağıtıldı.
Tören öncesinde ise geçen yıl yeniden onarılan Hacı Halil Orhan Öğrenci Yurdu, gıda laboratuarı ve MFK tarafından kurulan makine atölyesinin açılışları yapıldı.
Aynı program içinde emekli öğretmen ve yurt müdürü İbrahim Gönteki’nin resim sergisi vardı.
Tören ile ilgili programı aldığımda ilk dikkatimi çeken “ kokteyl” kelimesi oldu.
Bu kelimenin sıkça kullanıldığını biliyorum ama Yüksekokul davetiyesinde kullanılması farklı. Özel olarak ilgisini çekiyor insanın.
Kelimenin sıkça kullanılıyor oluşu, onun doğru olduğu anlamına gelmiyor.
Konuşma ve yazı dilimiz benzer örneklerle dolu.
İngilizce olan “Kokteyl” kelimesi, “karışım” anlamında kullanılıyor olsa gerek.
Bu kullanım yanlış değil ama bundan içkilerin karıştırılması suretiyle elde edilen bir karışım anlaşılmalı.
“Kokteyl” kelimesi aynı zamanda, ayaküstü sohbetlerin yapıldığı içkili toplantının adı.
Her iki durumda da “içki” kelimesi ile birlikte kullanılır.
Yüksekokul’un “kokteyl” dediği toplantıda herhangi bir karışım yoktu.
Birkaç çeşit meyve suyu ile kola, yanında birkaç çeşit pasta ile sek olarak ikram edildi.
Keşke bu kelime yerine sadece “ ikram” denilseydi.
Eğer, mutlaka işin içine karışım anlamı katmak gerekiyorsa “ karışık ikram” olarak kullanılırdı.
Her neyse; Yüksekokul etkinliğinden aktaracaklarım bununla sınırlı değil.
Törende; çok sayıda konuk, çok sayıda konuşma ve çok sayıda “ sayın”ın yanı sıra Yüksekokul yönetim kadrolarında anlaşılamayan bir panik vardı.
Bir ara bütün programın birbirine girdiğini sandım. Programın sunuculuğunu yapan bayanın kısa süreli duraksaması sorun olarak görülünce müdahale edildi. Bir ara Yüksekokul Müdürü Prof. Bahri Yıldız’ı program sunarken bile gördüm.
Doğal ve sıradan bir duraksamayı, gereğinden fazla önemsemeleri ve panikatak seviyesinde telaşlanmalarının nedeni neydi bilmiyorum.
“Her şey eksiksiz olmalı” gibi mükemmeliyetçi bir anlayış mı? Yoksa “ ben olmadan olmaz” olarak özetlenebilecek kariyerizm kaynaklı güvensizlik mi anlamadım.
Nedeni ne olursa olsun, telaş doğal değil.
YORUMLAR