SOLCU OLMAK

Genel olarak solculuk üretmek demektir.
Solcu, üretimin içindedir ve bu nedenle üretene dosttur.
Üretimin içinde olunduğu sürece solcu kalınabilir.
Solcunun her tür sorunla ilgili ürettiği bir çözümü vardır.
Çünkü solculuk, alternatif üretmektir.
Solculuk, iktidarı aramaktır.
Solculuk, çaresizlik noktalarını saptar ve çözümler üretir. Her ürettiği çözüm özgün olduğu için de bağımsız siyaset üretir.
Solculuk, aynı zamanda mutlak bilgi ve inanç gerektirir.
Solculuk, aramak, bulmak ve düşünüp yapmak üzerine inşa edilmiştir.
Solculuk; Hazır kalıpları ve bu kalıplar içine sıkışıp kalmış olanları sorgular.
Solculuk; eleştiri ve öz eleştiri kavramları ile birlikte dizayn edilmiştir.
Eleştiri, ne kadar önemli ise öz eleştiri de o kadar önemlidir ve solcular bu kavramın en iyi uygulayıcılarıdır.
Solcunun, somut durumun somut tahlilini yapma becerisi vardır.
Solcu, yanlışında ısrar etmez.
Yanlışından dönme refleksi ve becerisi vardır.
Yeni durumun şartlarına göre tavır alır ve bu tavrının bir öncekiyle çelişiyor olmasında korkmaz.
“Oldu bir kere, yapılacak bir şey yok” demek solcu yaklaşımı değildir.
Bu tavır olsa olsa tükürdüğünü yalamaktan çekinen korkakların işidir.
Yanlış bir zamanda yanlış bir yerde olmak, yanlış bir eylem ve söylem içinde bulunduğunu fark etmek ama geri adım atamamak da aynı çerçevede değerlendirilmelidir.
Aksi halde, solcu olmakla sıradan olmak arasındaki farkı anlamamış olunur ki bu noktada solculuktan söz etmek zaten mümkün değildir.
Solcuların, solcu olmayanlarla kurdukları diyaloglarında yaşadıkları sıkıntı bundandır.
Kendini tanımlarken solcu olduklarını söyleyenlerin, solcuların yaşamadığı sıkıntıları yaşamalarının nedeni de budur.
Solcu, sıkışıp kalmaz.
Kendini çaresiz hissetmez.
Her durum için çözüm yollarını üretir ve yaptığı yanlışları, sıradanlar gibi tükürdüğünü yalamak olarak algılamaz.
Yeni durumun yeni analizi olarak bakar ve bu yeni duruma ayak uydurur.
Onun geleneğinde Özeleştiri vardır.
Gücü ve kendine güveni buradan gelir.