Dolar 32,3299
Euro 35,0822
Altın 2.286,60
BİST 8.967,32
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Bursa 23°C
Az Bulutlu
Bursa
23°C
Az Bulutlu
Cum 26°C
Cts 26°C
Paz 27°C
Pts 29°C

NEREDE O ESKİ BEN?

NEREDE O ESKİ BEN?
31 Temmuz 2012 11:08
A+
A-

Eskiye rağbet olsaydı, Bitpazarına nur yağardı.
Demiş atalarımız.
Buradan benim çıkardığım sonuç; atalarımızın zamanında da yani eski zamanlarda da eskiye rağbet yokmuş.
Durum buysa eğer, bizlerin eskiyi yad etme çabası niye?
Şimdi eskiye rağbet olduğuna göre Bitpazarına nur yağıyor olmalı.
Eski evlerin artakalanlarından, yakın zamana kadar kullandığımız kömür ütüsü, sacayak gibi akla gelmeyecek nesneler itibar görüyor.
Bizdeki bu geçmiş hasretinin iki açıklaması var.
Ya içinde bulunduğumuz durumdan memnun değiliz,
Ya da geleceğe olan güvenimizi kaybettik.
Bugünlerde, hangi televizyon kanalında olursa olsun hemen her yaş grubundan insanlar çıkıyor ve Nerede o eski ramazanlar? Diye soruyor.
Ben de kendi yaşadığım yarım asırlık dönem içinde eski ramazanları daha özel yapan bir şey bulamıyorum.
Eski Ramazanlar gerçekten daha mı güzeldi?
Yoksa her kaybettiğimiz şey gibi o da mı bize güzel geliyor? Diye soruyorum.
Çocukluğumda, yaşlıların benzer şeyleri söylediklerini ve onların çocukluklarındaki Ramazanların güzelliklerini anlattıklarını hatırlıyorum.
Bunun asıl nedeni, çocuklukta her şeyin daha güzel olması olabilir.
‘Eskiden’ diye başladığımız ve hasretle andığımız tüm anılarımızın, bu mutlu çocukluk yıllarına ait olması bu tezi güçlendiriyor.
Sonuç olarak,
Eski Ramazanlar, bugünkünden daha güzel değildi.
Bizden önceki nesiller gibi bizden sonrakiler de bizim bugün yaşadığımız Ramazanları hasretle anacaklar.
Değişen şeyleri değişmeleriyle görmekte fayda var.
Eski… diye başlayan ve tamamı, çocukluk yıllarımızdaki sorunsuz, güzel günlere duyulan özlemden başka bir şey değil.
İtiraf edelim; bugün mutlu değiliz ve yarın beklentilerimiz kalmamış.
Yani bizler nerede o eski…
Derken, biraz da
Nerede o eski ben? Demek istemiyor muyuz?
Sözün özü aradığımız eski olanlar değil.
Aradığımız, kendimiz.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

Mesaj gönder
1
Merhaba
Merhaba, size nasıl yardımcı olabiliriz?