Dolar 32,3271
Euro 35,0620
Altın 2.297,63
BİST 9.008,28
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Bursa 23°C
Az Bulutlu
Bursa
23°C
Az Bulutlu
Cum 26°C
Cts 26°C
Paz 27°C
Pts 29°C

Biz bunu yaptık diyelim

Biz bunu yaptık diyelim
4 Ekim 2010 08:17
A+
A-

Tiyatro; ana dilimizi doğru, yerinde ve etkili konuşmayı öğretmenin, sözcük dağarcığını zenginleştirmenin en önemli bir araçlarından biri.
Tiyatro, bu yönüyle anaokullarımızdan üniversitelerimize kadar her seviyedeki öğrencilerimize bir şeyler anlatmanın en kolay yollarından biri.
Öğrencinin beğendiği, benzemek istediği insanları görmesinin, onları anlama ve tanıma imkanı bulmasının yolu da tiyatro.
Son dönemlerde televizyonlarda herhangi bir olayın “canlandırma” adıyla verilmeye çalışılmasının da en önemli nedeni olayın daha kolay anlaşılmasını sağlamak.
Bilim adamı konumundaki birçok insanın, insan ilişkileri konusundaki düşüncelerinin kanıtı olarak, yaşamın içinden aldıkları örnekleri oyunlaştırmalarının nedeni de bu.
Tiyatronun öneminin en çok bilindiği yer olarak bildiğimiz okullarda durum böyle değil. Okullarımız bu güçlü anlatım yönteminden yararlanamıyor.
Bunun nedenleri üzerinde düşündüğümde, kolay anlaşılır bir şey bulamıyorum.
Ya tiyatro ve önemi sandığımızın aksine anlamlı ve önemli bulunmuyor ya da okullarımız bu çalışmayı yapılması zor olarak görüyor.
İlçemizdeki ilköğretim, ortaöğretim ve yüksekokul seviyesindeki okullarımız tiyatronun neresindeler?
Bu okullarda çalışan Türkçe ve Edebiyat öğretmenleri olmak üzere, öğretmenlerimizin kaç tanesi hangi sanatsal ve kültürel etkinliğin içinde yer alıyorlar.
Kaç tanesi tiyatro ve benzeri bir çalışma için çaba içinde.
Oyun yazma, oyunlaştırma, aytışma, açık oturum, panel, konferans…. gibi. Hangi etkinliği gerçekleştiriyor?
Bunlar çok sık yapıldı da sonuç mu alınamadı? Sonuç alındı da alınan sonuçlar hoşumuza mı gitmedi?
Bunlar yapılmadı. Yapılmıyor. Nedeni de öğretmenlerimizin yeteri kadar istekli olmaması.
Yazı işinin içinde yer alan hemen her seviyedeki insanla konuştuğumuzda size şunları söyleyecektir.” Benim bir öğretmenim vardı. O bana öyküler yazdırırdı. Yazdığım öyküleri sınıfta okutur, tüm arkadaşlarımla paylaşmamı sağlardı.”
Öğretmenlerimiz, kitap okumadan, tiyatro izlemeden, öykü yazmadan, okuduklarını yazdıklarını paylaşma şansı bulamadan mezun olan öğrenciler yetiştiriyor.
Çünkü okumayı, izlemeyi ve yazmayı sevmiyorlar.
Kabahat öğretmende demeye dilim varmıyor ama kabahatin çoğu öğretmende.
Bütün bu gerçekler ortadayken hiçbir sorun yokmuş gibi davranamam, davranmayacağım.
Öğretmenlerimiz bu durumda olabilir ama öğrencilerimiz değil.
Konuyla ilgili talepler bana kadar ulaşıyor da bir şeyler yapmak gerektiği belirtiliyorsa bundan kaçamam.
Bir grup insanla bir araya gelip bir tiyatro kulübü kuracağız.
Her kim isterse içinde yer alabilecek.
Başlangıçta tiyatro konuşup tiyatro izleyeceğiz.
Sonra tiyatro metinlerini okuyacak, kendi rejimizi yapacağız.
Oluşan topluluğun bütün bireylerinin aktif olarak katılacağı bir oyunun hazırlıklarına girişecek ve sonucu herkesle paylaşacağız.
İşin başından itibaren içinde olmak isteyenler,
Yapılması düşünülen işi, önemli ve anlamlı bulanlar,
Okul yıllarında bu yana, benzer bir fırsat arayanlar,
Gelin birlikte olalım, birlikte başlayalım, birlikte başaralım.
Hazır olduğumuzda ise Yenişehirli tiyatro severlerin karşısına çıkalım ve “bunu biz yaptık” diyelim.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

Mesaj gönder
1
Merhaba
Merhaba, size nasıl yardımcı olabiliriz?