Şiirsel çamur!

Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu
Önce hafiften bir yağmur yağıyor;
Yavaş yavaş su doluyor çukurlar
Çamurlar, çukurlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Araçların çukurlara girme sesleri
Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu.

Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu;
Yayalar geçiyor, derken;
Yürüyecek kaldırım arıyorlar, fellik fellik.
Kaldırımlarda mayın gibi boşluklar;
Bir kadının çamurlara batıyor ayakları;
Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu.

Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu;
Vıcık vıcık yollar
Çocuk düşse batacak çukurlar
Su birikintisi dolu avlular
Kepçe sesleri geliyor caddelerden
Güzelim sonbaharda ayaktan başa kadar çamur;
Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu.

Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu;
AKlımda on iki yıldır yapıldığı söylenen sözler
Kaldırım seviyesinden aşağıda kalmış evler;
Yol kenarlarına park etmiş kepçeler eşliğinde
Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu.

Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu;
Bir grup geçiyor kaldırımdan;
Birşey düşüyor elinden yere;
Çamur içinde kalıyor, alamıyor;
Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu.

Yenişehir’i geziyorum, paçalarım çamurlu;
Araçlarda ne amortisör ne ön takım kalıyor;
Aracı trafiğe çıkarsın mı, çıkarmasın mı;
Yürüse, yürüyecek yol yok;
Karşıdan karşıya geçemez
Her cadde, her sokak aynı zamanda delik deşik;
Yenişehir’i geziyorum.

(Orhan Veli’den Yenişehir’e uyarlama)